Bir nevi günlük
Evet, bir nevi bugünün günlüğü. Ne yapacağımı bilemedim yazayım dedim. Bu konuyu konuşabileceğim çok kişi var hatta oturup saatlerce konuşabileceğim kişiler bile var. Ama bazen öyle bi şey yaşarsınız ki anlatmak konuşmak istemezsiniz. İçinize kapanıverir, kabuğunuza çekiliverirsiniz. O anlardan birini yaşıyorum işte tam olarak. Konuşmak, anlatmak, kendimi ifade ederek insanların beni anlamasını dinlemek istemiyorum. Zaten ara ara istemeden de olsa yapıyorum bunu ama çoğunlukla kimseyle paylaşmayıp kendi kendime düşünüyorum. Bu düşünceler bi zaman sonra beni kırıyor, kızdırıyor, içime kapandırıyor falan filan. Daha fazla içimde tutmamak adına yazıyorum. Konuşmak gerçekten istemiyorum yoruldum galiba. Anlatmaktan yoruldum. Ya da haksızlıkları, adaletsizlikleri, kendilerini insanların masum gibi gösterip seni yermelerinden sıkıldım, yoruldum. Ben ne yaşadığımı gayet iyi biliyorum. Bana ne hissettirdiklerini de. Benim ne yaşadığımı, ne hissettiğimi bilen insanların da bunları bilmelerine